Archive for the ‘Kapitein Rob’ Category

Nee, het is geen vogel. Het is een robot

april 9, 2011

Zomaar – nou ja, zomaar ? – een berichtje uit De Volkskrant van 5 april:

Nee, het is geen vogel. Het is een robot
Van onze redactie − 05/04/11, 14:05

Een robot die kan vliegen. De wetenschappers van het Duitse bedrijf Festo’s Bionic Learning Network hebben een SmartBird gemaakt waarvan je zou denken dat het een echte zeemeeuw is. Met een spanwijdte van bijna twee meter weegt de robot 450 gram. De SmartBird werd vandaag gepresenteerd en trok alle aandacht naar zich toe op de jaarlijkse industrieshow Hannover Messe.

Festo, dat zich specialiseert in automatiserings- en sturingstechnieken werkt samen met universiteiten, instituten en bedrijven om principes uit te natuur om te zetten in nieuwe technologieën en industriële applicaties. Zo ontwikkelde Festo’s Bionic Learning Network eerder al een bionische olifantenslurf.

Toegegeven, dat ziet er als een alleraardigst technisch snufje uit en we kunnen ons allerhande jongensboekscenarios voorstellen waarbij zo´n spionagevogel goede diensten zou kunnen bewijzen …

Alleen had ik dat al niet eens eerder gezien? Jazeker, wel … om precies te zijn in april 1952. In het 25e deeltje van de Avonturen van Kapitein Rob (Kapitein Rob en het Oliemysterie) bleek deze fantastische uitvinding al gedaan te zijn. Door de vermaarde professor Lupardi uiteraard!

Door op het plaatje te klikken verkrijgt u een fraaie grotere afbeelding:

Voor de liefhebbers zal het niet onverwacht zijn … de zoveelste keer dat de schitterende fantasie van Pieter J. Kuhn tot realiteit wordt.

In ´t Gouden Boegbeeld

maart 11, 2011

Pieter J. Kuhn, de schepper van de prachtige avonturen van Kapitein Rob, was er de man niet naar om zo maar wat tekenwerk op het papier te zetten. Wie als fervent liefhebber de belevenissen van de stoere zeeman keer op keer herleest, raakt onvermijdelijk zeer onder de indruk van de gedegen wijze waarop Kuhn zich telkens weer documenteerde. Enthousiastelingen scheppen er groot plezier in te constateren dat op Terschelling ieder huisje op z´n eigen authentieke plaats staat. Bij Kuhn ligt geen boei in de zee of de nummering klopt met de realiteit. Er zeilt geen schip voorbij of de tuigage is volstrekt correct, en dat geldt ook voor schepen van enige eeuwen geleden. Bezoekt Kapitein Rob het geheimzinnige Tanger dan kan je er staat op maken dat de omgeving correct is weergegeven. Het is kortom tot in het detail behoorlijk indrukwekkend.

In het 65e deeltje van het avonturen-epos ´Het Gouden Boegbeeld´ belandt Rob na wat omzwervingen zowaar in het fraaie Antwerpen. Tot zijn vreugde doet hij daar een ontdekking die het raadsel, dat hij onderzoekt, dichterbij een oplossing brengt. Boven een kroeg in de oude havenwijk hangt een gevelbeeld dat identiek is aan een boegbeeld dat Rob eerder vond. Enfin, als u verstandig bent leest u het zelf nog maar eens na. U kunt per saldo uw tijd stukken beroerder besteden.

Nu kan het natuurlijk zijn dat Kuhn voor één keer zijn fabelachtige fantasie op dit beeld de vrije loop heeft gelaten. Anderzijds is – gezien wat we van deze schepper weten – de kans bepaald groot dat het bedoelde beeld bestaat of bestaan heeft. Grote stukken van het oude Schipperskwartier zijn immers bij de zeer noodzakelijke renovatie definitief verdwenen.

Kortom, uw kleine boodschapper is op onderzoek. Een boeiende expeditie en bovendien zinvol: er moet zo´n 15 kilo weg gewandeld worden.

Maar ik beloof u plechtig dat ik, mocht u de oplossing onverhoopt al weten, het wandelen niet staken zal.

Van Casablanca naar Terschelling

november 15, 2010

Waar ik het filmpje vandaan heb? Precies weet ik het niet meer, waarschijnlijk op enig moment op het fraaie Terschelling opgepikt. Ik herken tenminste de meneer van De Kraak, een alleraardigst centrum voor ondermeer boeken op het eiland. Ook m´n mooie straattegel met de beeltenis van Kapitein Rob en Skip tikte ik daar op de kop.

Het filmpje – sorry voor de niet high definition kwaliteit – bevat opnamen die naar beweerd wordt Kuhn ooit zelf gemaakt zou hebben. Verder biedt het voor Kapitein Rob-verslaafden (als yours truly) allerhande begerenswaardige informatie.

Bij mijn weten een zeldzaamheid, zodat het me een aardig idee leek verdere verspreiding via YouTube te bevorderen.

Kapitein Rob te Groningen

oktober 22, 2010

Goed, ik begrijp druk doende te zijn alle niet-bewonderaars van Kapitein Rob permanent van me te vervreemden. Dat baart zorgen en ik beloof u plechtig op korte termijn – morgen al – mijn leven te zullen beteren. Mijn lieve echtgenote sprak reeds aangaande een ernstige verslaving en maakte met haar rechterhand een draaiende beweging vóór het voorhoofd. Ik meen daaruit te mogen begrijpen dat zij ernstige twijfels koestert aangaande mijn geestelijke staat.

Maar, zoals de alcoholist reeds beloofde, nog ééntje dan: De trouwe lezers van dit logje vernamen reeds over de schitterende expositie over Kapitein Rob die in het Groningse Stripmuseum plaatsgrijpt. Ongetwijfeld stortte u zich reeds met horden in automobiel en openbaar vervoer teneinde Kapitein Rob en Pieter Kuhn eer te betuigen.

Dit alles als inleiding op twee clipjes – de eerste van RTV Noord en het tweede van Oog het Radio- en Televisie nieuws uit de stad Groningen.

Stoort u zich overigens niet te zeer aan de commentator in het tweede clipje. Deze onbenul spreekt steeds over Peter Kuhn in plaats van Pieter Kuhn. De heer in het opmerkelijke colbertje, die sprekend wordt opgevoerd, heet geen Lex Ritma doch Lex Ritman. Het jasje wordt daarvan trouwens niet minder prominent.

Morgen zoals beloofd geheel andere kost!

Kapitein Rob op Skylge

oktober 21, 2010

Op de beide onderstaande clipjes, die samen één documentaire vormen, ben ik enigszins trots. Vanwege de inhoud natuurlijk, hoewel die absoluut niet van mijn hand is, maar een paar jaar geleden gemaakt werd door de vindingrijke lieden van de Friese regionale omroep. Nee, mijn trots zit ´m meer in het eindelijk opdoen van de vaardigheid om het filmpje zo te bewerken dat plaatsing op YouTube tot de mogelijkheden ging behoren. Uurtjes prutsen en zweten vrienden! Uiteindelijk bleek de hele procedure zo eenvoudig dat het grootste onbenul het makkelijk zal kunnen, maar voor deze pensionado dáár achter was …

De documentaire Kapitein Rob op Skylge schetst op alleraardigste wijze de banden tussen de koene zeeheld, diens maker (de niet genoeg te prijzen formidabele Pieter J. Kuhn) en het fraaie eiland Terschelling. Want Skylge is immers – zoals u natuurlijk reeds lang wist – hetzelfde als Terschelling. De getrouwheid van Kuhn aan de Terschellingse couleur locale, de manier waarop Rob en Kuhn nog steeds voor de Terschellingers leven, de alleraardigste achtergrondinformatie die Kuhns dochters geven … voor de Kapitein Rob-bewonderaars is het een juweeltje.

Indien u er half zoveel plezier als uw dienaar aan beleeft, kan de week niet meer stuk.

Een Andere Dag

oktober 11, 2010

101011a.jpg

De invulling van de dag van vandaag dreigt een compleet andere te worden dan meneertje & mevrouw Une Journée Bien Remplie op het oog hadden. In de strenge planning voor de dag van heden was een reisje naar benoorden Alkmaar voorzien. Een staatsbezoek aan de nieuwe loot van de roemruchte Van der Valk-clan kortom.

Helaas, zoals bijkans immer slaagt ook dit keer het spoorwegwezen er in ons te overtuigen van de onplanbaarheid van het aards bestaan. Onder normale omstandigheden – normaal is een relatief begrip – ware dit te wijten aan de Nederlandse railvoorzieningen, die er immers altoos weer blijk van geven een grote minachting voor de klandizie te koesteren. Maar ditmaal worden we – overdrachtelijk gesproken – door de Belgische spoorlieden in de wielen gereden. Men staakt, weliswaar partieel, maar desondanks zag men kans om ons het reizen onmogelijk te maken. Een nieuwe datum is uiteraard vastgelegd. We zullen die nog niet openbaar maken, dat zou ongetwijfeld de goden verzoeken zijn.

De vrijgekomen uurtjes zullen overigens nuttig besteed worden! Uw dienaar neemt zich voor zijn verzameling omtrent Kapitein Rob weer eens grondig te herschikken en wellicht kan een begin gemaakt worden met de uitvoering van een snood plan.

Op het fotootje hierboven ontwaart u – uiterst links – niet het schoeisel van de huidige of voorgaande paus. Neen, driewerf neen, het betreft hier het charmante voetwerk van mijn mijn gewaardeerde levensgezellin (a.k.a. she-who-must-be-obeyed). De blauwe straattegel kunt u op het lieftallige eiland Terschelling in overvloed aantreffen. Zoals u ziet betreft het een eerbetoon aan de koene zeeman Kapitein Rob en zijn trouwe viervoeter Skip. Sommigen vinden het wellicht enigszins eigenaardig maar we zijn er op enig moment in geslaagd zo´n tegel te bekomen, en dit uit de kluiten gewassen sierstuk vervult thans in ons woonvertrek de functie van holy shrine.

Ook op het inderdaad alleraardigste Terschelling troffen wij in een lokale drankgelegenheid een aantal fraaie, in huisvlijt vervaardigde, poppen aan die wat hoofdfiguren uit de Kapitein Rob-saga doeltreffend uitbeelden:

101011b.jpg

Allereerst Rob zelf, natuurlijk vergezeld door Skip

101011c.jpg

Natuurlijk mocht de vervaarlijke zeerover Peer den Schuymer niet ontbreken

101011d.jpg

De boosaardige professor Lupardi en zijn geslepen assistent Yoto

101011e.jpg

Robs makker Anton Vreugdenhil, uitsluitend bekend als Taaie Toon

101011f.jpg

De Chinese schurk Wang Hang, die later op de Amsterdamse Wallen nog een restaurantje opende met als reclameleuze: U wezen niet bang dan eten bij Wang Hang

101011g.jpg

Het aantrekkelijke journalistenkoppel Marga (brunette) en Willy (blondine)

101011h.jpg

Kid Blauwneus, de schurk die het op het leven van Robs broer Kees voorzien had

Deze prachtige poppen brachten ons op een vermetel plan: wij gaan een etalagepop bemachtigen, die geheel uitgemonsterd als Kapitein Rob een ereplaats in onze eenvoudige woonstee zal verkrijgen. De bevolking alhier wordt dus als het ware van twee naar drie uitgebreid. Vandaag zullen we een begin maken met de uitvoering van dit plan. Stap één behelst het doen vervaardigen van een heuse kapiteinspet met daarop een schitterende uitvoering van het immer door Rob gevoerde insigne: een grote zilveren V, omgeven door een lauwerkrans.

Men dient zijn dagen altijd productief te maken, jongelui!

Op Naar Groningen

oktober 9, 2010

Tja, sommige dagen maak ik me er wel héél makkelijk af …

Piet Wijn (1929-2010)

oktober 8, 2010

101008a.jpg

Toen Pieter Kuhn in 1955 – naar later zou blijken tijdelijk – zijn fameuze strip Kapitein Rob stopte, waren voor de lezers van Het Parool de rapen meer dan gaar. Grijs en grauw immers zou het leven worden met het verdwijnen van Neerlands verreweg beste beeldverhaal. Goede raad bleek echter makkelijk te bekomen in de persoon van Piet Wijn, een stripauteur die z´n palmares al meer dan verdiend had. Een man van buitengewone bekwaamheid die vele stijlen tot in de perfectie in de vingers had.

Frank de Vliegende Hollander heette het avonturenverhaal waarop Wijn de trouwe schare in de volgende bijna twee jaren op tracteerde. Het zijn verhalen die ik, nu in 2010, nog steeds met groot genoegen herlees. Wijn had echter één gigantische pech: Frank was en bleef nu eenmaal de opvolger van de niet te vervangen Kapitein Rob. En tegen zo´n legendarische figuur viel in de ogen van het publiek niet op te boksen. De sage van Frank de Vliegende Hollander verdween dan ook ergens in 1956 weer uit Het Parool en Rob keerde glorieus terug. Frank werd nog enige tijd in andere media door Martin Lodewijk voortgezet, maar feitelijk was het doek over Wijns creatie gevallen.

Het zal – vermoed ik – voor Wijn een bittere pil geweest zijn, maar zijn grote kwaliteiten heeft hij vóór en na Frank meer dan bewezen, tot grote vreugde van stripminnend Nederland.
Pieter Cornelis Wijn kwam op de jeugdige leeftijd van 18 jaar in 1947 in dienst van de roemruchte Toonder Studio´s, waar hij zich aanvankelijk bekwaamde op de afdeling tekenfilms. Al in 1948 verscheen Wijns eerste strip De Zwarte Hertog in het nu legendarische Tom Poes Weekblad. Vele prachtige creaties volgden in de loop der jaren. Het fraaie Verowin en de haast klassieke tekststrip Aram van de Eilanden, ook zo´n niet verouderende klassieker dat middeleeuwse ridderverhaal.

101008b.jpg

Veel jeugdige – en oudere – lezertjes namen van Hector Malot´s klassieker Alleen op de wereld kennis via de schitterende verstripping uit de hand van Piet Wijn. Mij persoonlijk won hij definitief voor zijn groot talent met z´n stripbewerking van De Scheepsjongens van Bontekoe naar het prachtige werk van Johan Fabricius. De strip van Wijn overtreft als bewerking de recente verfilming makkelijk vele malen.

101008c.jpg

101008d.jpg

Zullen we nog wat noemen? Dick Durfal in het blad Olidin, Tom Poes, Koning Hollewijn, Holle Pinkel, Panda en niet te vergeten Kappie. En laten we ook Puk en Poppedijn vooral niet vergeten, terwijl ook het meisjesblad Tina met een groot aantal stripverhalen van Wijn opgesierd werd. Ongetwijfeld was Wijns beroemdste creatie het prachtige Douwe Dabbert dat in de Donald Duck tot een klassieker werd. De in 1984 aan Wijn toegekende Stripschapsprijs is een niet meer dan terecht eerbetoon aan deze knappe alleskunner.

101008e.jpg

Het ligt in de lijn van het bestaan dat men met het vorderen der leeftijd afscheid neemt van zijn jeugdidolen, helaas … maar wilt u me nooit meer aan boord komen met verhalen over die zo perfect in elkaar zittende schepping.

101008f.jpg

Verschuivende Meningen II

februari 3, 2010

100203a.jpg

Op 6 januari sprak ik u toe over het misverstandje dat wij – als samenleving – de dragers zouden zijn van een aantal redelijk denkbeelden. Die gedeelde noties houden we vaak voor onvergankelijk en we gaan er uit dat die (voor-)oordelen in verleden, heden en toekomst waardevast zullen blijken.

Dat dit verschijnsel tot grappige of irritante uitwasjes kan leiden blijkt van tijd tot tijd. Mijn favoriete stripfiguur Kapitein Rob wordt soms verweten dat alle boeven in zijn avonturen van duidelijk niet-Nederlandse komaf zijn. Duitsers , Italianen, Amerikaanse gangsters, Aziaten en andere niet-hutspot-eters vullen de pagina’s regelmatig met vuige streken. Sommigen vinden dat vandaag de dag onoverkomelijk. Het aardige nu is dat ten tijde van de publicatie helemaal niemand aan die zaken aanstoot nam. Kennelijk vond ook het lezerspubliek het volmaakt aannemelijk dat een gedegen Hollandse zeeman nimmer op geboefte van vaderlandse afkomst stuiten zou.

Een ander voorbeeld wordt uiteraard gevormd door de lieden die met terugwerkende kracht Kuifje tot racist uitroepen vanwege het album Kuifje in Afrika. Treurig, als het niet zo op de lachspieren zou werken.

In NRC-Handelsblad troffen we deze dagen een vroegere cultuurredacteur Reinjan Mulder (ja, alweer zo’n babyboomer jongelui). Hij heeft de tv-serie Bernhard, Schavuit van Oranje bekeken. Omdat het natuurlijk beneden het niveau van een oud-cultuurredacteur is om z’n mening te baseren op een tv-reeksje, verzon hij een wat doorzichtige list. Na lezing van Fasseur’s werk over Juliana & Bernhard (2008) en na lezing van Bernhards postume Volkskrant-interview (2004), was hij tot de conclusie gekomen dat het Prins Bernhard Cultuurfonds een andere naam dient te krijgen.

Zo’n man neemt in ieder geval jaren de tijd om over iets te prakkiseren!

Het Prins Bernhard Cultuurfonds werd in augustus 1940 te Londen opgericht, tegenwoordig geeft het fonds subsidies een culturele initiatieven en natuurbehoud.

Vanzelf wist in 1940 nog niemand dat Bernhard een behoorlijk aantal avonturen buiten het echtelijk bed op z’n naam brengen zou. Bovendien kon men ook nog niets vermoeden over de Lockheed-affaire (1976). Het aardige nu is, dat al deze kwesties nooit iemand op het idee brachten de naam van het fonds te wijzigen.

Je mag er trouwens niet aan denken dat het fonds hierdoor op het idee gebracht zou worden om lieden die vreemdgaan en/of financieel niet geheel kosjer zijn te boycotten. Het totaal van de uitgekeerde subsidies zal dan op jaarbasis de € 10,- waarschijnlijk niet overstijgen.

Ik liet u eerder al zien dat ook in de reclame vaak sprake is van nogal verschuivende ideeën over wat wel en niet acceptabel gevonden wordt. Een paar voorbeeldjes kan ik nog aan het eerdere stukje toevoegen.

100203b.jpg

100203c.jpg

100203d.jpg

100203e.jpg

De Pieter Kuhn Stichting

januari 19, 2010

100119.jpg

Door een alleraardigst mailtje van mevrouw Wil van der Leij werd mijn aandacht gevestigd op de pas opgerichte Pieter Kuhn Stichting. Nu is mevrouw Van der Leij niet zomaar iemand, onder haar ‘meisjesnaam’ zoudt u als echte stripliefhebber haar kunnen kennen als Willy Kuhn. Samen met haar zuster Marga doneerde zij haar naam aan het illustere journalistenduo Marga en Willy dat in vele deeltjes van de formidabele avonturenreeks een schitterende rol speelt.

De naam van de jongste zuster Jeannette zien wij later in de reeks ook nog opduiken. Waar? U zult het zelf kunnen vaststellen aan de hand van de zeer handzame Kapitein Rob Index (vervaardigd door Han Gieben). Ook deze index – onmisbaar voor de echte liefhebber! – kunt u via de site van de Pieter Kuhn Stichting bereiken.

Een mooi initiatief ter ere van de schepper van een unieke strip en nog veel meer.

Han Gieben’s Kapitein Rob Index verdient het trouwens om voorzien van reproducties uit de strip uitgegeven te worden op eenzelfde wijze als de fameuze Algemene Bommel Concordantie.